Hava aydınlanıyordu. Yolda kocaman bir sinek gördüm, can çekişiyordu. İçim acıdı. Yere süzülen mavi yeşil arası sıvıya bakarken arkamdan 2 çöpçü geçti. Sarı giyinmişlerdi. Portakal ve sigara külü gibi kokuyorlardı. Yerler ıslaktı. Belki de yağmur bu hale getirmiştir sineği diye düşündüm. Kışın ortasında ölmek üzere olan bir sinek görmek hayra alamet değil olsa gerek. Nihayetinde ölecek diye düşündüm, öyleyse fişi çekilmiş lamba gibi parlaklığı gidecek. Belki sinekler için de cennet & cehennem vardır. İzlanda kadar uzak, denizin ortasında mavi yeşil bir ada... Bir sürü ölü sinek orada buluşmuş, sonsuz hayatlarını bir sürü meyveyi çürüterek geçiriyorlar. Bu düşük bir ihtimal. Çünkü bir tek ben böyle düşünüyorum. Her düşündüğüme inanacak kadar güçlü bir karakterim yok. Sinek öldü... Kımıldamıyor. Çöpçüler geri döndü, sineği arabaya yükleyecekler. Artık kim sapladıysa kocaman sineğe o kılıcı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder